Zespół kanału Guyona jest stosunkowo rzadkim zespołem klinicznym. W obrębie nadgarstka nerw łokciowy przebiega po jego dłoniowej stronie, bliżej krawędzi łokciowej, w pobliżu kości grochowatej. Do jego uszkodzenia dochodzi najczęściej wskutek urazu lub długotrwałego ucisku przez nieprawidłową masę w obrębie kanału (np. ganglion, tłuszczak, tętniak tętnicy łokciowej). Przyczyną mogą być także zniekształcenia kości po przebytych złamaniach, wady anatomiczne oraz reumatoidalne zapalenie stawów. Pourazowe uszkodzenia nerwu łokciowego w odcinku dystalnym charakterystyczne są dla rowerzystów i kolarzy górskich.
Pierwszymi objawami ucisku nerwu są zazwyczaj parestezje promieniujące do środkowego przedramienia oraz IV i V palca ręki. Następnie pojawiają się zaburzenia czucia nad kłębikiem palca V oraz osłabienie mięśni kłębiku palca V i mięśni środkowych dłoni (glistowatych i międzykostnych), przy czym zakres deficytu zależy od miejsca uszkodzenia: w przypadku uszkodzenia w obrębie proksymalnej części kanału dochodzi zarówno do zaburzeń czuciowych, jak i ruchowych (typ I uszkodzenia nerwu łokciowego według klasyfikacji Shea i McClaina), natomiast w przypadku uszkodzenia w obrębie części dystalnej kanału może dojść do rozwoju deficytu ruchowego (przy uszkodzeniu gałęzi głębokiej nerwu łokciowego, typ II) lub czuciowego (przy uszkodzeniu gałęzi powierzchownej, typu III). W zaawansowanych postaciach choroby występuje tzw. objaw Wartenberga, polegający na niemożności pełnego przywiedzenia wyprostowanego palca V i dotknięcia łokciowej powierzchni palca IV (wynik porównuje się z drugą ręką). Funkcje zginacza głębokiego palców IV i V oraz zginacza łokciowego nadgarstka są zachowane, nie stwierdza się również zaburzeń czucia na grzbietowej powierzchni dłoni po stronie łokciowej.
W badaniu neurograficznym można stwierdzić wydłużenie dystalnej latencji ruchowej do mięśnia odwodziciela palca V, zwolnienie szybkości przewodzenia we włóknach czuciowych w nerwie łokciowym przez nadgarstek lub wydłużenie dystalnej latencji do mięśnia międzykostnego grzbietowego I. W zależności od miejsca (i typu) uszkodzenia nerwu łokciowego możliwe są różne konstelacje objawów neurograficznych. W zaawansowanych postaciach zespołu badanie EMG wykazuje cechy odnerwienia w mięśniach położonych dystalnie od nadgarstka i unerwianych przez nerw łokciowy, przy zaoszczędzeniu mięśni proksymalnych w stosunku do nadgarstka.
