Badania trwają od 20 do ok. 40 min. w zależności od rodzaju badania. Wynik badania wraz z opisem dostępny jest po badaniu i może być dostarczony według sugestii pacjenta.
Wykonując badania emg wykorzystujemy elektrody powierzchniowe umieszczone na skórze bezpośrednio nad mięśniem unerwianym przez dany nerw obwodowy. Bodziec jest wywoływany przy użyciu dwubiegunowej elektrody stymulującej. Wielkość natężenia i czas trwania bodźca zależy od pobudliwości wszystkich włókien w nerwie obwodowym do momentu powstania potencjału czynnościowego o możliwie największej amplitudzie.
Emg służy obiektywnej ocenie sprawności i wydolności badanego mięśnia podczas czynności spoczynkowej, dowolnego ruchu oraz wysiłku maksymalnego. Ten rodzaj badania wykonuje się za pomocą specjalnej jednorazowej elektrody igłowej, którą umieszcza się bezpośrednio w badanym mięśniu (nie jest to forma zastrzyku). Wielkość parametrów jednostki ruchowej: amplituda, czas trwania, pole i wskaźnik wielkości służy ocenie funkcji mięśnia i pozwala wykryć rodzaj jego uszkodzenia np. proces neuropatyczny lub miopatyczny.
Badanie ma na celu ocenę przewodnictwa nerwowo – mięśniowego, przy pomocy stymulacji określonego nerwu obwodowego serią supramaksymalnych bodźców o wzrastających częstotliwościach. Ocena wielkości amplitud odpowiedzi 4:1 wskazuje pozwala na wykrycie zaburzeń przewodnictwa w płytce motorycznej w przebiegu np. miastenii gravis czy zespole miastenicznym Eatona-Lamberta. Badanie to wykonuje się z użyciem elektrod powierzchniowych umieszczonych na skórze nad mięśniem stymulowanego nerwu. Bodziec wywoływany jest przy użyciu dwubiegunowej elektrody stymulującej.
Jest to rodzaj badania EMG które wykonuje się z użyciem specjalnej, jednorazowej elektrody igłowej, którą umieszcza sie w I mięśniu międzykostnym i opaski elastycznej, którą umieszcza się na 10 min. na ramieniu pacjenta. W 2 ostatnich minutach badania emg dołącza się hiperwentylację. Po zwolnieniu opaski uciskowej obserwuje się wyładowania charakterystyczne dla tężyczki (dubletu, triplety, multiplety).
> choroby złącza nerwowo-mięśniowego (miastenia, zespół miasteniczny): diagnozujemy wykonując próbę miasteniczną
> uszkodzenie wielonerwowe o różnej etiologii (polineuropatia cukrzycowa, toksyczna zapalna, zespół Guillain-Barre, CIDP, MMN-CB, MADSAM): przydatne jest wykonanie elektroneurografii jak i badania oceniającego funkcję mięśni
> zaburzenie poszczególnych nerwów obwodowych w skutek ucisku lub urazu (zespół cieśni nadgarstka, zespół cieśni kanału stępu): wykorzystujemy badanie elektroneurograficzne wykonywane za pomocą elektrody powierzchniowych
> uszkodzenie splotów nerwów (uszkodzenie splotu barkowego lub lędźwiowo-krzyżowego): wskazane jest badanie zarówno przewodnictwa nerwowego jak i badanie elektromiograficzne
> uszkodzenie motoneuronu ruchowego (ALS, SLA, stwardnienie zanikowe boczne): wykonujemy badanie elektroneurograficzne i elektromiograficzne
> zespół nadpobudliwości nerwowo-mięśniowej (tężyczka): wykonujemy próbę tężyczkową (ischemiczną)
> wielomięśniowe uszkodzenie o różnej etiologii (toksyczne np. polekowe, metaboliczne np. przy niedoczynności tarczycy, zapalne uwarunkowane genetycznie): wykonujemy badanie elektromiograficzne za pomocą specjalnej, jednorazowej elektrody igłowej
> uszkodzenie poszczególnych mięśni w skutek urazu lub kontuzji: rodzaj wykonywanego emg zależy od rodzaju uszkodzenia.
Badanie EMG jest wskazane w następujących stanach chorobowych:
> zespoły korzeniowe – szyjne i lędźwiowo – krzyżowe (rwa barkowa, rwa kulszowa) zwłaszcza z obecnością silnych dolegliwości bólowych i ubytkowych: w tych stanach badanie EMG jest badaniem dodatkowym służącym ocenie wskazań do leczenia operacyjnego
> ocena stopnia napięcia mięśniowego (zespoły sztywności o różnej etiologii), nadmierne nieprawidłowe napięcie w przebiegu chorób układu nerwowego (spastyczność): ocena rodzaju, stopnia zaawansowania spastyczności mięśni jest przydatna do ewentualnego podania toksyny botulinowej.
